بازی‌های محلی چهاربرج (1): “شوبه شوبه”

نام بازی: شوبه شوبه (گیزلن پاچ / گیزلن پانج / گیزلن پارانج / گیزلن پالانج، فارسی: قایم باشک)

وسایل لازم: ندارد

محل بازی: فضای باز

در این بازی تعداد نفراتی که گرد هم آمده‌اند ابتدا یک نفر را با قرعه انتخاب می‌کنند. پس از تعیین محل مشخصی مانند یک تیر برق یا یک تنه درخت به عنوان “شوبه”، بازی شروع می‌شود. فرد انتخاب شده رو به دیوار به محل تعیین شده تکیه داده، چشمان خود را می‌بندد و جایی را نگاه نمی‌کند و از 10 تا 100 (10 تا 10 تا) شروع به شمارش می‌کند. بقیه نفرات آرام و بی سر و صدا خود را در پشت بوته‌ها، درختان، چاله‌ها و نقاطی دور از دید فردی که چشمان خود را بسته پنهان می‌کنند. فرد چشم بسته پس از انجام شمارش صدا می‌زند: ” گلیــــم؟” اگـر فـردی نتوانسته خود را قایم سازد فریاد می‌کند: “گلمـــه”. در غیر اینصورت نفر چشم بسته اگر صدایی نشنود مطمئن می‌شود که همه قایم شده‌اند سپس با گفتن جمله “دالدا قالان قاباخدا قالان شـــوبه” (در بعضی مناطق “دالدا قالان قاباخدا قالان قورد اولسون” گفته می‌شود) چشمان خود را باز کرده و به دنبال افراد می‌گردد.

اگر موفق به دیدن محل دقیق و شناسایی هر کدام از آن‌ها بشود با ذکر نام فرد و گفتن محل مخفی شده سعی می‌کند تا زودتر از او دستش را به شوبه بزند و بگوید “شوبه، سنی گؤردوم”. آن نفر بازنده شده و جای خود را باید با نفر قبلی در شوبه عوض کند. بازی بدین ترتیب ادامه می‌یابد.

گفتنی است چنانچه افراد هیچکدام پیدا نشده و یا قبل از آنکه دیده شوند خود را به جایگاه معین شده برسانند فردی که چشم خود را بسته بود مجبور است دوباره چشمانش را ببندد تا دوبـاره بـازی پیگیری شود.