دکتر مبیّن پدر جذامیان ایران درگذشت

نویسنده، شاعر و پزشک توانای معاصر آذربایجان، استاد دکتر محمد حسین مبین معروف به پدر جذامیان ایران در سن ۸۸ سالگی دار فانی را وداع گفت.

استاد دکتر محمد حسین مبین در سال ۱۳۰۶ شمسی در یکی از محلات قدیمی تبریز به نام چرنداب بدنیا آمده بود.

در سال ۱۳۳۴ از دانشگاه تبریز دکترای پزشکی گرفته بود. در سال ۱۳۳۷ به استخدام وزارت بهداری درآمد و خدمات پزشکی خود را با بیماریابی جذام در آذربایجان آغاز کرده و بعدها به عنوان رئیس جذامیان باباباغی تبریز به ادامه فعالیت پرداخت.

دکتر مبین، خدمت به جذامیان را از وظایف انسانی و پزشکی خود شمرده و در طول سال های خدمت خود همواره در فکر آنها بوده و از مساعدت آنها فروگذاری نکرد.

در شهریور ماه ۱۳۷۸، در مراسمی از وی به عنوان یکی از ۱۰ پزشک پیشکسوت ایران تجلیل شد.

در بهمن ۱۳۹۱، «نشان افتخار تبریز» توسط شهردار تبریز به وی اعطا شد.

در دی ماه ۱۳۹۳ نیز مجسمه‌ای برنزی از دکتر مبین در مقابل مطب سابق او واقع در تقاطع خیابان طالقانی و ۱۷ شهریور تبریز از سوی شهرداری تبریز نصب گردید.

علاوه بر پزشکی، دکتر مبین از دوستداران و فعالین حوزه زبان و ادبیات ترکی نیز بود.

وی در شعر «شیمشک» تخلص کرده و آثار بسیاری در زمینه‌های مختلف ادبی خصوصاً ادبیات آذربایجان و کودکان دارد که برخی از این آثار چاپ و برخی دیگر نیز در نشریات مختلف کشور منتشر شده است که عبارتند از:

عاشیقلار (مقدمه‌ای بر کتاب آذربایجان عاشیقلاری) (۱۳۶۳)
به یاد شهریار (سوگواره و سوگ‌نامه‌ها) (۱۳۶۸)
غنچه‌های خونین (قانلی چیچکلر) (۱۳۶۹)
قاپیمیز آچیلیرگونشه ساری (مقدمه‌ای بر کتاب شعر ذوالفقار کمالی) (۱۳۶۹)
سخنان عارفانه و نصایح حکیمانه نظامی گنجوی (۱۳۷۰)
شیطان در شعر شهریار (گامی در راستای شهریار شناسی) (۱۳۷۰)
آچیل چتریم آچیل (اوشاقلار ادبیاتی “۱”) (۱۳۷۴)
گل باهاریم گل (اوشاقلارادبیاتی “۲”) (۱۳۷۸)
قوش یوواسی (اوشاقلار ادبیاتی “۳”) (۱۳۷۸)
تبریز گنجه نهفته در بسته تاریخ (۱۳۷۸)
جذاملی سارای (۱۳۸۰)

دکتر مبین گذشته از فعالیت‌های ادبی، به‌دلیل شخصیت مؤثری که داشت به درون ادبیات نیز راه یافته است. در «رمان آواوا» (نوشته‌ی ناصر منظوری) کاراکتر پروفسور شیمشک، همان شخصیت دکتر مبین است.